Tuesday, May 17, 2011

ამო კიკეთის თავზე

1987 და 1990 წლებს შორის, ივლისი ან აგვისტო. 22:00 - 24:00

    ამ ამბავის თარიღო, რომელსაც ეხლა მოგიყვებით, ზუსტად არ მახსოვს რადგან მომხდარიდან სადღაც 10 წელი იქნება გასული.
    კიკეთში ვიყავით დასასვენებლად მე, დედაჩემი და ჩემი ძმა და კიდევ ერთი ოჯახი. ამ ამბავის მომსწრე კიდე სხვა ხალხიც იყო.
    ჩვენ იქ დიდი აივანი გვქონდა და იქ ვიყავით როცა რაღაცა ძალიან დიდმა გაიფრინა. დიამეტრში ერთი 30 მეტრი იქნებოდა. ის მიფრინავდა სადღაც 4 სართულის სიმაღლეზე (ანუ 12 მეტრი) დაახლოებით 10-20 კმ/სთ სიჩქარით. მას რაღაც ოვალური ფორმა ქონდა და სხვადასვხა ფერის სინათლეები ქონდა გარშემო. ისე რომ სხვადასხვა ფერის სინათლეების გარდა მეტი ვერაფერი დავინახეთ.
    ჩვენ მას ქვევიდან და ცოტა გვერდიდანაც ვუყურებდით მაგრამ ფერადი სინათლეების მეტი არაფერი ჩანდა. მას რაღაც ხმა ქონდა თოთქოს ძრავის, უფრო გაგუდული და ის გუგუნს ან ზუზუნს უფრო წააგავდა.



    რომ გადაიფრინა ღამე იყო და ყველაფერი განათდა სხვადასხვა ფერის შუქით. მაგარი ლამაზი იყო. ჩვენ კი ისე გაგვიკვირდა რომ შეშინებაც ვერ მოვასწარით. მერე ცოტახანში როცა უკვე გადაიფრინა შიშისაგან კინაღამ გავგიჟდით. ჯერ გვეგონა თვითმფრინავი ან ვერთმფრენი მაგრამ 10-20 კმ/სთ სიჩქარე ექნებოდა და ხმა თითქმის არ ქონდა. და თან სულ სხვადასხვა ფერის ნათურები ქონდა გარშემო. ნეტა რა უნდა ყოფილიყო?
    ხალხი საერთოდ გადაირია, ყველა მაგაზე ლაპარაკობდა მეორე დილას.
    მერე კიდე 2-3 დღის მერე ცაში მაღლა კიდე ორი თეთრი ობიექტი გამოჩდა. სადღაც 22:00 -დან 24:00-მდე იქნებოდა. ცოტა მოღრუბლულიც იყო და მთვარეც ანათებდა. ცაზე არიყო ბევრი ღრუბლები და მთვარეც პატარაზე მოჩანდა. ეს ობიექტები პირდაპირ ზენიტში იყვნენ და ისე შორს იყვნენ რომ მათი ზომის განსაღვრა შეუძლებალი იყო, მაგრამ მათი ცოტა ოვალური ფორმა კარგად ჩანდა.
    ისინი პირველად დედაჩემმა დაინახა და მეც დამიძახა. მე არ მჟერა მაგეების მაგრამ მაინც უცნაურად თითქოს წრეებზე დაფრინავდნენ.
    დედაჩემი კი გარეთ იჯდა და თავის დაქალს ელაპარაკებოდა და თან ცაში იყურებოდნენ და მაგ ობიექტებს უყურებდნენ. როცა კი ობიექტებმა გაქრობა დაიწყეს ისინი რამოდენიმე წუთის განმავლობაში ნელნელა ქრებოდნენ.
    მათი ტრაექტორია წრეს არ წარმოადგენდა ის რაღაც უცნაური, გაუგებარი იყო. მაგრამ ერთი იკა რომ ეს ორი ობიექტი მთელი იმ ორი საათის განმავლობაში, როცა ისინი ცაში ჩანდა ერთმანეთს არ დაშორებია.
    მიშა ა.
 
 

No comments:

Post a Comment